donderdag 17 maart 2022

Waar ben ik voor in de wieg gelegd?

 

Waar ben ik voor in de wieg gelegd?

Verleden en toekomst bestaan in hun eigen (ware) vorm. Het verschil van de Dharmas, of eigenschappen bestaat wegens het verschil in paden. (YS 4.12)

“Ik wil u zeker aanraden om gedurende uw verblijf hier ook de abdijkerk te bezoeken”, moedigde de receptioniste van het hotel ons aan. We hadden al een overzicht gekregen van de prachtige wandelroutes in de omgeving, een plattegrond van het gebouw en de mededeling dat het restaurant werd gerenoveerd, maar dat ze met alle plezier voor ons een avondmaaltijd wilde laten bezorgen. Het was een drukke dag geweest: een lange autorit naar Limburg, aansluitend een hele dag lessen verzorgen op een basisschool aldaar en de voorbereidingen voor de volgende dag. Dan zouden we een studiebijeenkomst voor de leerkrachten organiseren over stilte-educatie in het onderwijs. Maar de ochtend was nog vrij, en die zou heel stil worden.

Met een gevoel van dankbaarheid viel ik die avond direct in slaap. Dankbaar voor deze dag, in deze schitterende omgeving. Dankbaar voor wat ik de kinderen mocht geven. “Ik ben alleen stil als ik slaap”, had een stoere jongen mij verteld. En hij ontdekte dat je ook stil kunt worden in je hoofd, zelfs in een overvolle klas waar er altijd wel geluid is. En waar sommige kinderen flink overprikkeld door raken. “Wat kun je leren van een schildpad hierover?”, had ik de kinderen gevraagd. En ze kwamen zelf met inzichten: “Ja, een schildpad maakt zich niet zo druk, hij loopt ook niet zo snel.” “En… hij is buiten in de natuur, daar word je ook rustig van.” Wij besloten ons, net als de schildpad even terug te trekken onder onze schild. Daar waar het altijd kalm en vredig is.

Kalm en vredig was het ook die ochtend in de abdijkerk. En koud. Ik besloot na een uitgebreide rondwandeling even te gaan zitten op een houten bank. Een straal zonlicht kwam door de glas in loodramen de kerk in en verwarmde me. Ik sloot mijn ogen en bleef zo een tijd zitten. Ogen dicht, verder niets. De stilte werd (in mijn hoofd) verstoord door een vraag die me al iets langer bezighield: wat staat mij verder nog te doen in dit leven? Een paar jaar geleden kreeg ik de ingeving wat mij te doen stond: meer harmonie, aandacht en wijsheid in de wereld. En te beginnen bij het onderwijs en de opvoeding. Maar is dit nog steeds het pad dat ik dien te volgen? En is het “dienen te volgen” of een “vrije wil”? Bestaat er eigenlijk wel een vrije wil, of is alles al bepaald. Ligt het plan al voor je klaar, op het moment dat je in je wieg wordt gelegd?

Wat bepaalt de loop van je leven  hier op aarde? De dingen die je meemaakt, de klesas? De keuzes die je maakt? Volgens de Grote Leraren zijn er twee werelden: de wereld van fenomenen zoals we die dagelijks ervaren in tijd en ruimte en de wereld van de Werkelijkheid. Daar waar onze ziel in vertoeft. Je wereld van fenomenen wordt bepaald door het Goddelijk Plan (je roeping, dat wat je te doen staat) en je karma (waarvoor je de gelegenheid krijgt om die te verbranden door allerlei ervaringen die je krijgt in je leven). En daarbij zijn twee paden te bewandelen, waar je dus een vrije keuze in hebt: het pad van shiva en het pad van shakti. Op alle niveaus. Je kunt zelf bepalen welke weg te bewandelen: de lange gemakkelijke weg van de evolutie of de korte en moeilijke bestijging van de bergtop, door het pad van Yoga te kiezen.

“Kijk omhoog”, hoorde ik terwijl ik in stilte in mijn kerkbank zat. Ik opende mijn ogen en richtte mijn blik naar het prachtig beschilderde plafond. En zag daar het antwoord op mijn vraag. Een helder moment, een moment van herkenning. “Dit is het!” Ik besloot een foto te maken, om het niet snel te vergeten. En door te gaan op de ingeslagen weg dus, want daarvoor ben ik in de wieg gelegd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Mag het licht uit?

  Kayendriya Siddhir Asuddhi Kshayat Tapasah. Volmaaktheid van de zintuigelijke organen en het lichaam (komt) na het teniet doen van onzuive...