Als de afwezigheid van bezitzucht een voldongen feit is, komt kennis (inzicht) omtrent het "hoe"en "waartoe"van het bestaan (YS 2.39)
“Ooh, dat is de Happy Boeddha! Ruikt hij ook lekker?” Verbaasd keek ik hem aan. “Ja, dat is van die geurtjes van Rituals.”, vervolgde deze jongeman zijn verhaal. “Wij hebben die thuis!” Zijn vriend corrigeerde hem: “Nee man, het is een soort tuinkabouter, onze buren hebben die ook in hun tuin staan.” Ik besefte dat we voor het beantwoorden van mijn vraag (wat is de overeenkomst tussen Boeddha, Socrates en Jezus?) wel wat tijd uit mochten trekken bij deze yoga- en filosofieles. Maar daar vergiste ik me in.
Wat weten we eigenlijk van ze? Er gingen wat vingers de
lucht in. “Socrates was de man die in Athene allemaal vragen stelde aan
voorbijgangers om ze diep te laten nadenken.” “Ja, en uiteindelijk heeft hij de
gifbeker leeg gedronken, omdat hij weigerde daar mee te stoppen.” “Hij zei ook
dat het enige dat hij wist, was dat hij niet veel wist, of zo iets.” “Hij heeft
er eigenlijk voor gezorgd dat de mensen wijzer werden. Maar wat heeft dat
eigenlijk met die andere twee te maken?”
“Laten we eens verder kijken. Hoe zat het met Jezus?” Daar
wisten ze nog meer over te vertellen. Over de stal in Bethlehem en de drie
koningen en de ster die in die nacht aan de hemel stond. En natuurlijk dat hij aan het kruis was
gestorven. En toen uit zijn graf weer was opgestaan. Maar veel verder dan dat,
kwamen deze kinderen niet. Dit was het verhaal, maar wat was eigenlijk de
boodschap van Jezus? Het bleef stil.
Ik besloot van deze les een quiz te maken. In iedere
oefening die we deden zat een hint, waarmee ze de uiteindelijke vraag zouden
kunnen beantwoorden. Een yogahouding die vol overgave werd uitgevoerd, een spel
waarbij we een kring vormden en een flinke discussie kregen over de spelregels.
Een oefening in dienstbaarheid: “Wat zou jij kunnen doen vandaag om een ander
iets blijer te maken?”. Een stilteoefening. Een filmpje over Boeddha en tot
slot een reclameblaadje van de plaatselijke modeketen die de herfstcollectie
onder de aandacht bracht.
Nu was de verbazing van hun gezichten te lezen. “He, wat
heeft dat er nu mee te maken?” En ik verzekerde ze dat het antwoord erin stond
en dat ze het er mochten uitscheuren. Verwoed werd het krantje doorgebladerd.
In stilte, ieder voor zich. Na 5 minuten gingen de eerste kinderen al scheuren
in de krant. Ik zag het stapeltje met krantenknipsels groter worden en wachtte
vol spanning af wat er ging komen. Er was slechts een meisje die niets uit haar krantje scheurde en met een glimlach op haar gezicht voor zich uit zat te kijken.
“Nou kijk, ik zag het wifi-teken en besefte dat Boeddha,
Socrates en Jezus ook een soort verspreiders waren van een boodschap en dat die
boodschap er nu nog is.” “Ja en ik zag het woord ‘boven’ en besefte dat ze alle
drie bezig waren met wat er daar is.” “En ik had ‘open’ gevonden, ze stonden alle
drie open om de mensen te helpen.” “En ik zag het woord ‘gratis’, volgens mij
vroegen ze ook geen geld om de mensen te helpen in die tijd.” “Ik weet het”,
riep het meisje enthousiast uit: “Dit
hele krantje heeft met ze te maken. Ze hielden zich helemaal niet bezig
met bezittingen en de buitenkant. Ze waren niet rijk. Ze richtten zich op de
binnenkant.” En dat gingen wij ook doen.
De Spirituele Lessen trachten de Yoga Sutra's tot leven te brengen. Boven iedere les vind je dan ook een sutra waar de les naar kan verwijzen. Misschien kom jij door zelfstudie en dieplezen weer tot andere realisaties. Dat is de weg van de innerlijke wijsheid.
